Grootschalige productie van synthetische duurzame vliegtuigbrandstof

Het doel van de samenwerking is dat een nieuwe productiefaciliteit jaarlijks tot 80.000 ton synthetische SAF produceert, mits er in een later stadium een investerings­beslissing wordt genomen. De synthetische SAF, ook bekend als elektrobrandstof, zal worden geproduceerd uit fossielvrije elektriciteit en teruggewonnen koolstofdioxide. Wanneer de volledige productie operationeel is, kan het SAS rond 2030 tot 25% van zijn totale vraag naar duurzame vliegtuigbrandstof leveren.

De gezamenlijke studie van de bedrijven heeft veelbelovende resultaten opgeleverd op basis waarvan er nu een diepgaande analyse zal worden uitgevoerd. De ambitie is om ergens tussen 2026 en 2027 een productiefaciliteit in gebruik te nemen nabij Forsmark aan de oostkust van Zweden. Het is de bedoeling dat de faciliteit op een terrein naast de kerncentrale van Forsmark komt te staan, aangezien daar een netwerkaansluiting is met voldoende capaciteit om fossielvrije elektriciteit (afkomstig van verschillende Zweedse duurzame bronnen) aan te leveren.

Elektrobrandstof wordt gecategoriseerd als een duurzame vliegtuigbrandstof (SAF), aangezien de enige inputs voor het maken van elektrobrandstof fossielvrije elektriciteit, water en gerecyclede kooldioxide zijn (in tegenstelling tot nieuwe fossiele grondstoffen). Elektriciteit zal voornamelijk worden gebruikt om via elektrolyse waterstof te maken die samen met koolstofdioxide kan worden omgezet in ethanol en vervolgens kan worden omgezet in elektrobrandstof voor de luchtvaart.

De gerecycleerde koolstofdioxide wordt opgevangen door een stadsverwarmings­installatie (in plaats van te worden vrijgegeven) en gebruikt voor de productie van elektrobrandstof, daarom wordt dit koolstof­afvanggebruik (CCU) genoemd. Wanneer elektrobrandstof vervolgens wordt verbrand door vliegtuigmotoren, komt het gebruikte kooldioxide na een tweede gebruik vrij in de atmosfeer.

De grondstoffen die naar verwachting zullen worden gebruikt, zijn fossielvrije elektriciteit van het Zweedse elektriciteitsnet en koolstofdioxide dat wordt verzameld uit de gecombineerde warmtekrachtcentrale van Vattenfall in Uppsala, waar ongeveer 200.000 ton koolstofdioxide per jaar kan worden teruggewonnen. In tegenstelling tot de conventionele productie van vliegtuigbrandstof in fossiele olie- of aardgasraffinaderijen, blijven fossiele grondstoffen in de bodem en komt er vrijwel geen nieuwe fossiele kooldioxide meer in de atmosfeer terecht.

De vliegtuigen van vandaag zijn gecertificeerd om te vliegen met maximaal 50% SAF, waarvan elektrobrandstof een voorbeeld is. En de rest met traditionele vliegtuigbrandstof. De jaarlijkse geplande SAF-output van 50.000 ton is ongeveer 5% van de Zweedse totale vraag naar vliegtuigbrandstof vandaag en 20% van de Zweedse SAF-behoefte in 2030. Hoewel het duidelijk is dat er een enorme vermindering van de kooldioxide-emissies is wanneer elektrobrandstof wordt gebruikt voor een vliegtuig (synthetische vliegtuigbrandstof) ten opzichte van fossiele brandstof, is er op dit moment geen exact reductiepercentage beschikbaar.